kefalaio4

Για την κατάταξη των νέων πρωτοκόλλων και συστημάτων που, είναι απαραίτητη η υιοθέτηση ενός μοντέλου, σαν αυτό του OSI, που θα βοηθήσει στην κατανόηση της λειτουργικότητας των και της συσχέτισης τους τόσο μεταξύ τους, όσο και με τα πρωτόκολλα του Internet. Η προσέγγιση μας βασίστηκε στο πολυεπίπεδο μοντέλο που ακολουθεί και προσομοιάζει τα επίπεδα του Διαδικτύου.

5.	APPLICATIONS
4.	INTERNET SERVICES
3.	HIGHER INTERNET PROTOCOLS
2.	TCP/IP
1.	NETWORK ACCESS

Στο πρώτο επίπεδο του μοντέλου ασφαλείας, περιλαμβάνονται οι τεχνικές ασφάλισης του ηλεκτρικού σήματος. Οι τεχνικές αυτές έχουν να κάνουν με την κωδικοποίηση των bits για μετάδοση στο μέσο, την πολυπλεξία λογικών καναλιών με την χρήση διαφορετικών συχνοτήτων και τα bits ισοτιμίας. Οι τεχνικές διαφέρουν ανάλογα με την τεχνολογία τοπικών δικτύων που χρησιμοποιείται (Ethernet, Token Ring, FDDI), ενώ παρόμοιες μέθοδοι εφαρμόζονται και από τα modem στις dial-up συνδέσεις. Συγκεκριμένα, η λειτουργία των modem βασίζεται σε πρωτόκολλα που καθορίζουν τους αλγόριθμους που υλοποιούνται σε τσιπ σιλικόνης. Σε αυτό το επίπεδο ανήκουν και οι περιπτώσεις της hardware κρυπτογραφίας και στεγανογραφίας.

Στο επίπεδο TCP/IP κατατάσσονται τα συστήματα που εξασφαλίζουν την επικοινωνία με τα πρωτοκόλλα TCP και IP. Παράδειγμα συστήματων αυτού του επιπέδου είναι IPSec και το NAT.

Στο αμέσως πιο πάνω επίπεδο, στο επίπεδο HIGHER INTERNET PROTOCOLS βρίσκουμε το SSL, πρωτόκολλο που στοχεύει στην διασφάλιση του πακέτου TCP/IP και των εφαρμογών που χρησιμοποιούν το TCP/IP. Το SSL προσθέτει δύο νέα επίπεδα στο OSI μοντέλο, γεγονός που το τοποθετεί ένα επίπεδο πάνω από το IPSec.

Στο επίπεδο των υπηρεσιών του Διαδικτύου ανήκουν όλα τα συστήματα που αποτελούν προεκτάσεις των υπαρχόντων πρωτοκόλλων υπηρεσιών, προσθέτοντας χαρακτηριστικά ασφαλείας. Οι υπηρεσίες που διασφαλίζονται είναι το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο, το World Wide Web, το DNS και το remote login. Παράδειγμα αυτών των συστημάτων είναι το S/MIME, το PEM, το S/HTTP.

Τέλος, στο επίπεδο των εφαρμογών κατατάσσονται πιο ολοκληρωμένα συστήματα, που πολλές φορές χρησιμοποιούν πρωτόκολλα από το παρακάτω επίπεδο. Καλύπτουν πληθώρα αναγκών και συνήθως αναπτύσσονται από οργανισμούς για εσωτερική χρήση. Η επιτυχία του κάθε συστήματος καθορίζει της αποδοχή του από την κοινότητα του Διαδικτύου. Μερικά από αυτά είναι το Kerberos, το S/KEY, το RADIUS, ενώ υπάρχουν και πιο γενικές έννοιες όπως αυτή των Firewalls. Στα δύο τελευταία επίπεδα του μοντέλου ασφαλείας ανήκουν και τα περισσότερα από τα νέα πρωτόκολλα.

Στις σελίδες που ακολουθούν, θα επιχειρήσουμε να παρουσιάσουμε τα υπάρχοντα δικτυακά συστήματα ασφαλείας και συγχρόνως να τα κατατάξουμε σύμφωνα με το παραπάνω μοντέλο. Λόγω της φύσης των τεχνικών που χρησιμοποιούνται στο πρώτο επίπεδο, η οποίες εξαρτούνται από την εκάστοτε τεχνολογία δικτύων, δεν θα αναφερθούμε καθόλου σε αυτό. Οι τεχνικές αυτές έχουν να κάνουν περισσότερο με τα χαρακτηριστικά της σύνδεσης και δεν έχουν γίνει προσπάθειες για την περαιτέρω διασφάλιση τους. Ακόμα, οι περιπτώσεις της hardware κρυπτογραφίας και στεγανογραφίας, δεν εφαρμόζεται παρά σε ελάχιστες, εξειδικευμένες καταστάσεις, όπως στις στρατιωτικές και κυβερνητικές επικοινωνίες.